Nieuwe ervaringen

2 – 10

Na de vakantie met Marianne, die hierna een stukje schrijft over haar ervaring, ben ik in de sportschool gaan trainen. Veel spectaculairs is daar niet over te vermelden. De RPM-training is gewoon zwaar en er werd aangeraden om er iets bij te doen. Het werd Pumpshape, waarbij ik ontdekte dat er veel spieren zijn die ik lang niet meer gebruikt heb, ofwel spierpijn. Een keer Pumpshape en twee keer RPM in de week bouwt je conditie wel snel op en met de hoeveelheid regen was het ook wel even lekker.
Hieronder volgen de ervaringen van Marianne die een camper heeft uitgeprobeerd, om te kijken of ze mij volgend jaar kan ondersteunen.

8 – 23 september

Kan ik dat wel??

Die vraag heb ik mezelf wel duizend keer gesteld. Maar ja als je het niet uit probeert dan weet je het niet. Kan ik wel rijden in een camper? Lukt het om zo’n grote afstand alleen af te leggen?

Er is maar een manier om dat te ervaren, huur zo’n ding en probeer het uit.

In de 2de week van september was het zo ver. Wij huurden voor 14 dagen een kampeerbus bij Dümo in Emmerich en daar konden we het mooi mee uitproberen. Het was een Citroën Jumper als camper. O ja met een breedteslaper en fietsenrek op 1,20 cm hoogte. Ik heb hem met de hulp van Vera en Nicole opgehaald in Emmerich, moest ik gelijk terug rijden en dat was geen probleem. Zelfs het achteruit inparkeren op de oprit, ging een beetje stroef maar was goed te doen.

Op zaterdag vertrokken John en ik richting Hengelo (O), onze eerste stop, gezellig voor de deur van mijn moeder. Slapen ging best goed, alleen behoorlijk wennen dat het bed best hoog was. Zondag zijn we richting Schleswich-Holstein gereden om in Lensahn te overnachten.

Goede raad aangenomen van ervaren mensen en rustig gereden en je niet in Baustelle aan de kant laten drukken. Met een wagen van 2,50 meter breed en 2,70 hoog, vang je wind en moet je echt even bedenken dat, zeker in de Baustelle, je rechts moet blijven rijden. Nog zo iets geen binnen spiegel, zie je ook niks mee maar ik miste hem wel. Ik kon zo ook niet zien hoe Godis, onze kleine hond het stelde.

Zonder gekke dingen zijn we in Lensahn aangekomen, waar ik ook weer een uitdaging kreeg. Achteruit een helling af om zo in te parkeren. Ja dit was spannend maar ik kreeg zelfs de complimenten van de camperburen. Het afsluiten was wel even een dingetje. Blijkt een achterdeur met fietsen toch even moeilijker te sluiten dan we dachten. Maar onze telefonische hulplijn deed zijn werk. Wel hadden we een klein pech geval, onze tafel was niet bestand tegen John, gelukkig was ik het niet. De houder brak af en na overleg heeft John die er weer aangezet, beetje grotere schroeven en 3-seconde lijm deed goed hun werk.

In Lensahn hebben we het buitenbad uitgeprobeerd, Silke was hier al aan gewend en daarna hadden we het niet meer koud, het water was behoorlijk fris zullen we maar zeggen.

Toen richting Puttgarden, met de boot naar Rødby. Je betaald voor een vrachtwagen en dat was best even schrikken. Snel een App gedownload voor goedkopere tickets.

Eenmaal in Denemarken koers gezet richting Kopenhagen, daar waren we uitgenodigd om bij Kristina en Søren de avond door te brengen. Solrød Strand ligt op steenworp afstand van het strand dat ik natuurlijk van dichtbij heb gezien. Sommige  appartementen gebouwen hadden hier gras op de hellingen liggen. Mooi om dit te zien.

Na een heerlijke bijkletsavond met een heerlijke maaltijd zijn we in bed gerold om lekker te slapen. De volgende dag zijn we na een uitgebreid ontbijt en een strandwandeling door gereden om met de boot van Helsingør naar Helsingborg te varen. Onze eerste overnachting in Zweden was in Våxtorp. Een mooie camping in een bosrijke omgeving.

Wat fijn was, de super schone en warme toiletgebouwen. Dit was een camping voor het gehele jaar. Dat kun je qua faciliteiten dan ook wel zien. Wel het verzoek je schoenen in het gebouw uit te doen en hiervoor in de plaats de crocs aan te trekken, hi hi die kun je dus makkelijk wassen.

De volgende dag heeft John een mooi stuk naar Skövde gereden. Als je teveel wilt en te weinig rust is dit de tol die ik moet betalen. Ach een dagje bijrijder was echt geen ramp. Hier hebben we een boerencamping bezocht. 3 campers en verse biologische groenten en biologisch vlees op korte afstand. Composttoilet, douche en afwasruimte waren aanwezig.

Dat het hier een stuk minder warm was dan in Nederland, hebben we ervaren. Ook de knut, mini steekmug, was  hier helaas zeer goed vertegenwoordigd. Hier hebben we voor het eerst de wiggen gebruikt. Dat wordt een dingetje als ik alleen ga rijden. Met de koeien op de achtergrond en de super stilte, heerlijk geslapen. Toch maar ’s ochtends de kachel aan, vond ik voor de nacht eng, is toch op gas. Na ons ontbijt zijn we verder gegaan richting Edsvalla, waar Ingrid woont.

Ingrid kennen we ruim 35 jaar en dat is een bezoekje wel waard.

Onderweg nog even de tanks leeggemaakt, gratis voor niks en nog koffie gedronken. Je moet echt zoeken om niet bij de grote fastfoodketens uit te komen. Kleinere weggetjes geven niet direct ook kleinere restaurantjes.

Eenmaal bij Ingrid hebben we de camper bij de buren, de stuga van Kristina en Søren, geparkeerd. Wij hadden de sleutel en konden daar gebruik maken tijdens ons verblijf. Ontbijt werd verzorgt en ook de  avondmaaltijd was er met de nodige gezelligheid.

We hebben deze dagen ook met Per en Janne-Erik afspraken mogen maken over eventuele hulp tijdens de Noordkaap reis. Dit is vooral handig omdat zij Engels spreken en natuurlijk Zweeds en ik wel Engels maar minder Zweeds. Heerlijk om elkaar na 4 jaar weer te zien en gezellig koffie te drinken, de wel bekende Fika.

Het afscheid was dan ook met de bijna belofte, volgend jaar zien we elkaar weer. Op de terugreis hadden we wat minder weer, veel wind en wat regen, de keuze viel op een camperplaats bijna op het strand maar bij nader inzien toch maar naar een camping om enige beschutting te hebben. Zandstralen vonden we niet nodig.

Dan zie je dat veel campings de camper bezoeker richting de uithoeken dirigeren. Voor ons geen probleem, er zat toch een  toiletgebouw in de buurt en wij hadden onze eigen voorzieningen.

Wijzer geworden en meer informatie tot onze beschikking hebben we nu de ScandlinesApp en kunnen we de overtocht plannen en boeken zoals we dat willen. Moet je wel goed de lengte in de gaten houden anders moet je bij betalen.

Nu hebben we de Öresondbrug genomen en zijn via Solrød Strand, even de sleutel terug brengen, naar het eiland Møn gereden. Hier hebben we op een camperplaats gestaan bij een boerengolfplaats. 1 toilet met, als je de bladeren eruit haalde, een wasbak waarboven appels en peren hingen die we zo konden plukken. Het was er geheel niet druk, wij waren de enige gasten.

De volgende dag voor we het Deense land weer verlaten naar het informatiepunt over de in aanbouw zijnde tunnel bezocht. Dit was erg indrukwekkend. Men maakt om een Natura 2000 gebied te ontzien/vervangen een nieuw gebied. Verder is er voldoende woonruimte gemaakt voor 1500 personen, overwegend Oost-Europees, die de werkzaamheden zullen doen. Het overgrote deel van de grondstoffen word gerecycled, bijvoorbeeld het staal komt als schroot uit Noorwegen en dat verwerken ze tot staal voor in de tunnelcompartimenten, In 2029 hopen ze dat de tunnel klaar zal zijn en kun je met een elektrische trein in 7 minuten naar de andere kant komen. Wat verder mooi is, is dat de veren tussen Duitsland en Denemarken nu al hybride zijn, maar de tunnel zal tijdwinst geven. Toch zullen de veerboten blijven varen. Nu alleen maar hopen dat de tunnel een net prijskaartje krijgt maar dat is afwachten. Eenmaal uitgelezen, uit geïnformeerd en klaar met koffie drinken toch maar op de boot om weer naar het Zuiden af te zakken.

We maken in Lensahn nog een tussen stop en knuffelen Silke nog even. Heerlijk samen gegeten, wel een beetje dom om dan met de camper naar een verder gelegen restaurant te gaan en bij terugkomst de totale camperplaats gevuld te zien. Het was vrijdag.

Zaterdags met veel omrijden en files naar huis gereden. En was dit experiment ten einde.

Wat een ervaring, dit wil ik weer en ja dat ga ik ook doen, maar dan voor 6 weken.

Ja ik kan het!!

4 – 11

Vandaag weer eens buiten gefietst, omdat het weer een beetje droog was. De onderkleding van Skafit kon nu ook met broek worden uitgeprobeerd, omdat de temperatuur 10˚C was. De 50 km reed ik weer bijzonder snel en ondanks de stevige wind heb ik het niet koud gehad. De broek functioneert net zo goed als het hemd. Mijn zoon adviseerde om in ieder geval na het sporten een proteïne drankje te nemen om minder gewichtsverlies te hebben. Dat was ook erg lekker na afloop.